Ah Be İstanbul, by zabillas
|
Ah ulan istanbul, sen yokmusun sen..
Geceleri,Gündüzleri Bir EttiÄim
HaykırıÅlarımı, Korna Seslerine
KarıÅtıran
Ve Ellerimi Siyaha Boyayan..
Ah Ulan Ä°stanbul Seviyorum Seni Deli Gibi..
KıŠaylarında beyaza bürünür gelin
olursun..
Yaz aylarında Sıcak Kanlı İnsanlar gibisindir..
Yüzülmez Sularında Belki Ama, TaÅını
TopraÄını Altın BellemiÅler Senin..
Ah Ulan İstanbul.. Sen Ne Güzel Bir Cennetsin..
Bazan, AkÅamları BoÄazda Rakı Balık Keyfisin
Bazan Köprüde İntihar Etmek İsteyen Birisinin
Katili
Bazen Sevinç DOlu, Bazan Keder..
Ama Seviyorum Seni Ä°Åte
Bilirsin..
Ah Be İstanbul, Ah Be Canım
Derdin varda anlatmıyormusun bana ?
KarÅlılıksız Sevgi deÄil Bendeki
Biliyorsun..
Ah Be Ä°stanbul Sen Ne AÅkları DevirmiÅsindir..
Ah Be İstanbul Bükme Boynunu KurumuŠGüller
Gibi
Laleli'n Bile Bir hoÅ
Geceleri Kumkapında EÄlence
Sabahları GüneÅe Ãok Yakınsın
Isıtırsın ÃÅüyenleri..
Bazen Ãldürürsün..
Ah Be Ä°stanbul..
Sen ne Biçim Bir Cehennemsin..
Anlamıyorum Artık Ben Seni..
Ah Be Ä°stanbul, Uyumakta Mümkün DeÄil Seninle
Güldürüyorsun Yüzümü Gecenin Bu Vaktinde
Söyle Bana İstanbul Be
Adını Kim KoymuŠSenin?
Åanın Kimdendir?
Ne Güzel Gülersin Ä°Åine GeldiÄi Zaman..
Ah Be Ä°stanbul..
Söyle Bana Sen Kimin Mabedisin?..
|
Posted: 2006-02-07 21:55:56 UTC |
This poem has no votes yet. | To vote, you must be logged in.
|
To leave comments, you must be logged in.