Ah Be İstanbul, by zabillas Subscribe to rss feed for zabillas

Ah ulan istanbul, sen yokmusun sen..
Geceleri,Gündüzleri Bir Ettiğim
Haykırışlarımı, Korna Seslerine
Karıştıran
Ve Ellerimi Siyaha Boyayan..
Ah Ulan Ä°stanbul Seviyorum Seni Deli Gibi..

Kış aylarında beyaza bürünür gelin
olursun..
Yaz aylarında Sıcak Kanlı İnsanlar gibisindir..
Yüzülmez Sularında Belki Ama, Taşını
Toprağını Altın Bellemişler Senin..
Ah Ulan İstanbul.. Sen Ne Güzel Bir Cennetsin..

Bazan, Akşamları Boğazda Rakı Balık Keyfisin
Bazan Köprüde İntihar Etmek İsteyen Birisinin
Katili
Bazen Sevinç DOlu, Bazan Keder..
Ama Seviyorum Seni İşte
Bilirsin..

Ah Be İstanbul, Ah Be Canım
Derdin varda anlatmıyormusun bana ?
Karşlılıksız Sevgi değil Bendeki
Biliyorsun..
Ah Be İstanbul Sen Ne Aşkları Devirmişsindir..

Ah Be İstanbul Bükme Boynunu Kurumuş Güller
Gibi
Laleli'n Bile Bir hoş
Geceleri Kumkapında Eğlence
Sabahları Güneşe Çok Yakınsın
Isıtırsın Üşüyenleri..
Bazen Öldürürsün..
Ah Be Ä°stanbul..
Sen ne Biçim Bir Cehennemsin..


Anlamıyorum Artık Ben Seni..
Ah Be İstanbul, Uyumakta Mümkün Değil Seninle
Güldürüyorsun Yüzümü Gecenin Bu Vaktinde
Söyle Bana İstanbul Be
Adını Kim Koymuş Senin?
Şanın Kimdendir?
Ne Güzel Gülersin İşine Geldiği Zaman..

Ah Be Ä°stanbul..
Söyle Bana Sen Kimin Mabedisin?..
Posted: 2006-02-07 21:55:56 UTC

This poem has no votes yet. To vote, you must be logged in.
To leave comments, you must be logged in.