Bütün Ölümler Bana, by zabillas
|
Bırak EÅyalarımı..
Ellerimi Bırak..
Beni Sensiz Bırakma..
Ä°syan Ettirme Beni..
Küfür Ettirme Gecene Gündüzüne..
Bırak İplikleri..
Sökükleri ...
Karanlıkları Bana Bırak..
Sıcak Sohbetlerimizi, Usulca SokuluÅlarımı
Bırak
Al Yanına Giderken Sevdanı
Ve Bana Hüzünle Kalsın Ardından
HaykırıÅlarım..
Bulanık Karanlıklara Mahkumum DoÄduÄundan
Beri..
HapsedilmiÅ ,Müebbet YemiÅim 23 Yıldır..
Hürriyet Aramıyorum, Ãıkar Sensin..
Umut Sensin..
Ve Umutsuzluk..
Deli Gibi Haykırdım, Sesimi Duyan Olmadı..
Tut Elimden Ãıkar Beni Bu Demirlerin Arasından..
Ne Var Ne Yok YaÅat Bana, Hadi Durma!
Zaman Geçiyor Bütün Hızıyla..
Aklıma GeldiÄini DüÅünüyorsun..
Hakim OlduÄunu..
Ve Ceza..
Sokak Ortasında VurulmuŠBir Serseriyim Ben..
HaykırıÅım Ãlüme..
YaÅayıÅım Mezarıma GeliÅine..
Ve Bir ÃarÅamba AkÅamı Ben Sana Åiirler
Yazıyorum Hisset Diye..
Duymuyorsun..
Gidiyorum Zebanilerimle YaÅlanmaya..
Meleklerin Sana Kalsın..
Bütün Ãlümler Bana.. |
Posted: 2006-02-07 21:53:44 UTC |
This poem has no votes yet. | To vote, you must be logged in.
|
To leave comments, you must be logged in.