Gidişin, Bitişimmiş.., by zabillas Subscribe to rss feed for zabillas

Her istanbulu izleyişimde sen gelirdin gözlerime..
ayaklarım geri giderdi.
durmak bilmezdi göz yaşlarım..
Hep Yek Durdum Denize Karşı
Seni Gözledim Kız Kulesinin Üzerinde..
Bana Gelirsin Diye..
kokladım çam ağaçlarını, Emirganda,
Kuşları Besledim..
pencereleri kapattım Sen Yokken
Dumansız trenleri gördüm rüyalarımda
Sevişmekten korkan insanları..
Ve umutsuzlukları besledim Söken Şafak'la..
seni düşündüm..
Fütusuzca daldım karanlıklara..
Aklımı kaybettim Gittin Gideli..
Bunalımları oynadım anlamsız gecelerde
tiyatro sahnelerinde elinde şarap şişesiyle
ayyaş'ı oynadım
hayata inat güldüm
karanlıklara inat ışıklar yaktım
sen yokken ben hiç üşümedim
Buz kesilen havalarda kaynadı kanım
dondu gözyaşlarım
akmadılar
Ve müzikler İnatlaştı Benimle.. Seni
Hatırlattı Hepsi..
düşünmedim
Dağıttım bütün hüznü,kederi
Olmayan Boynuna atladım
Çocuk Edasıyla..

Her gün ayrı cehennem
Her gün ayn Merhametsizlik
Her gün Aynı Dert..

Farketmemişim
Ya Da Anlayamamışım..

Gidişin..
Bitişim'Miş..
Posted: 2006-02-07 21:53:45 UTC

This poem has no votes yet. To vote, you must be logged in.
To leave comments, you must be logged in.