Gidişin, Bitişimmiş.., by zabillas
|
Her istanbulu izleyiÅimde sen gelirdin gözlerime..
ayaklarım geri giderdi.
durmak bilmezdi göz yaÅlarım..
Hep Yek Durdum Denize KarÅı
Seni Gözledim Kız Kulesinin Ãzerinde..
Bana Gelirsin Diye..
kokladım çam aÄaçlarını, Emirganda,
KuÅları Besledim..
pencereleri kapattım Sen Yokken
Dumansız trenleri gördüm rüyalarımda
SeviÅmekten korkan insanları..
Ve umutsuzlukları besledim Söken Åafak'la..
seni düÅündüm..
Fütusuzca daldım karanlıklara..
Aklımı kaybettim Gittin Gideli..
Bunalımları oynadım anlamsız gecelerde
tiyatro sahnelerinde elinde Åarap ÅiÅesiyle
ayyaÅ'ı oynadım
hayata inat güldüm
karanlıklara inat ıÅıklar yaktım
sen yokken ben hiç üÅümedim
Buz kesilen havalarda kaynadı kanım
dondu gözyaÅlarım
akmadılar
Ve müzikler Ä°natlaÅtı Benimle.. Seni
Hatırlattı Hepsi..
düÅünmedim
DaÄıttım bütün hüznü,kederi
Olmayan Boynuna atladım
Ãocuk Edasıyla..
Her gün ayrı cehennem
Her gün ayn Merhametsizlik
Her gün Aynı Dert..
FarketmemiÅim
Ya Da AnlayamamıÅım..
GidiÅin..
BitiÅim'MiÅ.. |
Posted: 2006-02-07 21:53:45 UTC |
This poem has no votes yet. | To vote, you must be logged in.
|
To leave comments, you must be logged in.