Rüya

01.01.2006/02.29 Bayat bir bardak su, Kıpırtısız, Taşlaşmış sanki bütün zamanları, Kurumuş gözleri, Ve kapalı, Gerçeğe de, Yalana da.. Sözleri sözse sonsuz duvarlar gibi, Aklımda dolaşanlar balyoz, Damla damla dökülen ellerimden, Deprem, Kuralları kuş tüğüdür o zaman.. Bakar peşisıra gözlerim, Kumtanelerinin ardından, Tutsaklığı içimdeki ölümün, Bitmeye yüz tutar gün be gün, Kim dedi acıdır diye, Keskindir diye, En ılık meltemdir belki.. Bilin ki öğrendim ben, Vardır içimi bilenler, Gülümseyişleri çıkartıp asmışken, Bulutlara, Ve bırakmışken kendini, Uçurumlardan, Bilin ki vardır, Tutup dünyayı ters çevirenler.. Sen, Masmavi bir ışık, Dolan tane tane tüm hücrelere, Ve tutan bütün ellerimi.. Kafiyeleri giydirip dakikalara, Sonsuzluğu ören, Gözlerinle boyanmış bir yorgan gibi, Örten üstümüze, Sen.. Ve ben.. Acıyı ve ölümü terk edip, Gözlerinin rengine bürünen, Uzanıp her gece gökyüzüne, Sen gör diye, Yıldızlar ekleyen, Ben.. Sen ve Ben, Rüya mıyız..