--------------------------------------------------------------------------------

Uyuyorsun şimdi! başını yaslamış otobüs
camına 
Nefesinin o güzel buğusunu yollara , sana geleyim diye

bırakıyorsun. 
Gözlerinle çiziyorsun ufuk çizgisini
''İşte ! sana bukadar uzaktayım'' diyorsun ,
Biliyorsun ardından yollara düşeceğimi ...

Seni seviyorum diyorsun gün batımında
bıraktığın silületinle ,
Dalgalarla öpücükler yolluyorsun herbir zerreme.
Şimdi otobüs camından aksine bakıyorsun 
Ve görüyorsun uzaklaştıkça içini kaplayan
o heyecanın
Nasıl hüzne dönüştüğünü
aşılan herbir kilometrede ...
Nasıl bir soğuk bu diyorsun bedenimi kaplayan 
Soruyorsun uzaktan geçen gemilere 
''Acaba Nerdesin ?''diye...

Gidiyorsun yine ,ansızın geldiğin gibi 
Yüreğime baskınlar düzenleyip , biraz daha
sabret diyorsun
ve ben sabrediyorum...
Sen med-cezir , ben kimselerin uğramadığı sahil

Hep seni bekliyorum 
ve giderken bıraktığın kalıntıların 
teselli etmesini.
Kıyılarıma uğrayan rüzgarlara
bırakıyorum yüreğimin 
biriktirdiklerini , hepsi sana geliyorlar , 
Sende ehlileşiyor en vahşisi , 
Uslu bir meltem oluyor tebessümlerim
Saçlarından öpüyorum dünyanın en güzel
perisini.

Yollara beni anlatıyorsun , sana topladığım
papatyaları ,
Yağmurun altında dans ettiğimiz o küçük
patikayı,
Tenimin kokusunu , gözlerime baktığında
gördüğün o büyük coşkuyu, 
Dudaklarımın ıslaklığını ,
parmağıma taktığın yüzüğü , 
Şimdi gidiyorsun ve gidişlerin hep bana oluyor
biliyorum ...
Bu yüzden hala uyuyor içimdeki volkan , sessiz seni
bekliyorum...
é.y.