pişman değilim !

Yazgıdır yakama yapışır, Elleri böğrümde gidişine nefesim kesilir Donar kan damarlarımda. Her adımın bir kıta ,her adımın bir evren Uzaklaştıkça taş kesilir yüreğim , Soyunup bütün kirlerini dünyanın , üzerime aldığım bütün yıkımlarını ve bütün insanların bütün yalanlarını. Yalnızlığını aldım gökyüzündeki ay'ın, Sessizliğini aldım yıldızların ve asiliğini denizlerde dolanan hırçın rüzgarların Her adımın katmer katmer kilometrelerce .... Her adımın nefesimi kesen astımım , her adımın bir ömür ... Hiçbirine acımıyorum üstelik , giderken üzerlerine basıp geçtiğin gelincik çiçeklerine acıdığım kadar .... é.y.