martı

-------------------------------------------------------------------------------- hiçkimsenin bir beni daha olmayacak artık ! gücümün yettiği yere kadar sensiz kalacak ruhum , gücümün yettiği yere kadar bakir. ta ki bir serseri gelipte ırzına geçene kadar! her sonbaharda ölmemin sebebi de bundandır belki , kelebeklerin mezarı, meleklerin gözyaşı dolu içimdeki bu uçsuz bucaksız bataklık... şimdilerde yağmurları bir görsen ! nasıl ağır herbir damlası... delikanlı değil anılar senin kadar apansız çıkıyorlar karşıma , birinden kaçsam diğerine yakalanıyorum. sonsuz bekleyişte dalgın bir martı gibiyim, dinmeyen fırtınaların peşinden gidiyorum... é.y.